Holiday Part 3 - The Garden Route

Één van de grootste touristische trekpleisters in Zuid Afrika is waarschijnlijk de Garden Route. Deze route is grofweg 400 kilometer en loopt tussen Mossel Bay en Port Elizabeth. Het is een zeer bosrijk gebied (en vandaar dat het denk ik ook de Garden Route heet) met onderweg eer veel dorpjes waar je kan stoppen en overnachten.

Na twee nachten in Mosselbay gezeten te hebben zijn we doorgereden richting Knysna, onze volgende stop. Onze Nissan Tiida, die weer vier fatsoenlijke autobanden had, mistte alleen een wieldop die we blijkbaar onderweg ergens waren verloren. Maargoed, een wieldop zal wel niet zoveel kostten toch?

Tussen Mosselbay en Knysna zit nog een klein kustdorpje, dat half verstopt is in het bos; ‘Wilderniss’. Door dit bos, middenin het ‘Wilderniss National Park’ hebben we een behoorlijke tocht gewandeld om uiteindelijk aan te kopen bij een watervalletje, waar je na 2 uur wandelen kan zwemmen. Hoewel het best wel een leuke waterval was met lekker fris water, was het best frustrerend. Zodra je bij deze waterval staat weet je namelijk dat je ook dat rot-eind weer teruglopen moet. Het gebied hier zelf had eigenlijk wel iets weg van de Belgische Ardennen vond ik, weer compleet anders dan dat ik hier gezien had. Maargoed, na dat stuk weer terug gewandeld te hebben en uitgerekent twéé kletspoten rijker te zijn had ik het wel weer gehad met dit bos.

Vanaf Wilderniss is Knysna nog maar zo’n 20 minuten rijden. En het blijft bijzonder hoe ontzettend snel de natuur veranderd onderweg. Vanaf Wilderniss wordt het een behoorlijk bossig gebied. Ook heel populair in dit gebied is het ‘Paraglyden’ van de bergen af, iets wat wij overgeslagen hebben.. er staat nog wel iets mooiers op de planning ;).

Knysna zelf is echt een ontzettend mooi en klein dorpje. We sliepen in ‘Island Vibe Backpackers’, vlak langs de hoofdweg door Knysna. Maar buiten de auto’s die je prima kan horen vanuit onze kamer, hoorden we ook iets veel beters; het geluid van een Festival. Blijkbaar was uitgerekent vandaag het ‘Knysna Rocks Festival’, en als groot voorstander van festivals sla je dat natuurlijk niet over. De bekendste naam die zou optreden op dit festival waren ‘Die heuwels fantastisch’, kortom diezelfde mensen die ook hier in Bloem optraden.

En het festival was weer precies zoals je ervan mag verwachten: eetkraampjes, bierkraampjes, een muziekpodium met leuke muziek en een prima sfeer. Knysna Rocks!! Er gaat toch echt niets boven muziek festivals.

De volgende ochtend hebben we dan toch Knysna nog even bekeken, wat er echt uitzag als een klein maar gezellig dorpje. Één van de hoogtepunten van Knysna is misschien wel ‘The Heads’. The Heads bevindt zich net buiten Knysna en is een soort van baai met hele stijle rotsen. Vanuit deze baai heb je een heel mooi uitzicht over het kleine dorpje en hoor je weer die ruige zee heel hard tegen die rotsen aan kletteren. Eigenlijk is dit weer een prima locatie voor een film, want ook dit ziet er weer geweldig uit.

Het vele rijden, rondlopen, bier drinken en keer op keer verbaasd zijn van de natuur is vermoeiend. Onze volgende stop in ‘Plettenberg Bay’ moest dan ook maar even een lekker dagje strandhangen worden. Na weer gesettled te zijn de backpackers hier in Plettenberg, waar we overigens echt een super klein kamertje hadden voor ons tweeën, reden we richting het strand. Op het strand in Plettenberg is het weg erg belangrijk een goed beschut plekje te zoeken, want het waait hier kei en keihard waardoor je letterlijk gezandstraald wordt. Goh ik besef me nu eigenlijk ineens hoe verwend ik begin te worden. Terwijl iedereen in die super irritante decembermaand op de dag voor kerst baalt van het vieze koude regenachtige weer, baal ik dat het hier te hard waait; en dat terwijl het echt heerlijk warm is op het strand.
En dan voor het eerst met onze voeten in de Indische Oceaan, wat veel aangenamer was dan die steenkoude Atlantische Oceaan in Hermanus. De harde wind zorgt voor onwijs hoge golven hier en volgens mij is surfen hier echt geniaal als je dat goed kan. Ik moet toch maar eens surflessen nemen. Maargoed lekker in de hete zon bakken op de dag voor kerst is iets wat we onszelf wel vaker zie doen.

Deze avond maar eens vroeg op bed. We moeten de volgende dag om 7 uur in Port Elizabeth zijn om de auto te verwisselen. Dat betekent toch al gauw 5 uur uit ons bed, aangezien Port Elizabeth op dik 200 kilometer afstand ligt. Waarom we de auto moesten verwisselen voor een ander is echt een te lang verhaal, die ik jullie maar zal besparen.

Onze nieuwe auto, die we in Port Elizabeth hadden opgehaald, had eindelijk het belangrijkste dat een auto kan hebben! Een Aux aansluiting zodat we tenminste onze eigen muziek konden spelen. Die radio in zuid afrika is echt vaak bagger. Nu rijden we richting Stormsrivier, waar we twéé nachten gaan overnachten in een guesthouse. Tsjah, het is niet bepaald een luier vakantie.. we hebben er een zeer actieve road-trip van gemaakt.

Voordat we richting onze guesthouse rijden, rijden we eerst naar misschien wel het hoogtepunt van de ‘Garden Route’. Hetgeen waar ik overtuigd ben dat ik het ga doen en Andre nog in sterke twijfels zit omdat het best extreem is. De ‘Bloukrans brug’. Vanaf deze zeer spectaculaire brug kan je een 216 meter bungeejump doen, wat de hoogste brugbungeejump van de wereld is. En wanneer je de brug bekijkt begin je toch wel te twijfelen om het te doen, want het is toch wel.. hoog. Na het twijfelen besloot Andre het toch maar niet te doen en heb ik me voor de volgende middag ingeschreven.
Éénmaal in de auto reden we richting het Tsitsikamma National Park, een park direct aan de kust. De twijfel werd bij Andre toch steeds groter om toch te springen. En toen wist Andre het toch ook zeker, ‘keer maar om’. En na 10 minuten terug rijden ook Andre ingeschreven, klaar om morgen de hoogste bungeejump te doen die we ooit gaan doen.. verschrikkelijk spannend idee dat de rest van de dag in ons hoofd bleef rondspoken. Maar morgen gaat het gebeuren!

Het Tsitsikamma National Park, ook vlakbij onze guesthouse in Wilderniss, is zoals gezegd een park direct aan de kust. Bekend in dit park is een meters lange touwbrug die je over kan steken, met een geweldig uitzicht over een baai. De omgeving doet je eigenlijk direct denken aan The Pirates Of The Carribean. Terwil je door dit park loopt kom je watervalletjes tegen en heb je ook kans om bavianen te spotten.. maar die hebben we niet gezien. Aangezien het 1e kerstdag was, kregen we in een restaurant binnen dit park een kerstbuffet voor. Maar het kerstgevoel was nog altijd echt nergens te bekennen met dit stralende zonnige weer.

En dan tijd om richting onze guesthouse te rijden, waar we hopen op weer iets meer comfort dan dat je die krijgt in de hostels. En deze guesthouse was echt een heel groot kerstcadau! Een super ruime en mooie kamer, een heel mooi woongedeelte, een zwembad, eigen balkon; echt werkelijk waar geweldig. Dus voor wie ooit de Garden Route wil gaan doen en overnachting in Wilderniss zoekt, ‘At The Woods Guesthouse’!.
Wilderniss zelf is een ontzettend klein bosdorpje, met een ontzettend vriendelijk sfeertje. Weer compleet anders dan welk dorpje dan ook. Veel tijd om hier even rustig in de guesthouse te settlen hadden we niet, we moesten meteen door naar het zogenaamde ‘Tree Canopy Tour’, ook hier in Wilderniss.

‘Tree Canopy’ kan je zien als een soort abseilen tussen bomen. Je wordt met een speciaal harnas aan een ijzeren kabel gehezen, die van boom tot boom loopt. Via deze kabel glij je, soms met een behoorlijke snelheid, van boom naar boom; Robin Hood style. Je staat op speciale platformen van zo’n 20 meter hoog, van platform naar platform te abseilen tussen de hoge bomen.. leuk om te doen!
’S Avonds nog even op ons balkon met een paar biertjes gerelaxed en teruggekeken op deze toch behoorlijk drukke dag. Maar eigenlijk zaten we meer met de Bungeejump in ons hoofd, de activiteit die de Garden Route moet afsluiten. Wilderniss is namelijk onze laatste overnachtingsplek op de Garden Route. Van hieruit rijden we door naar Kirkwood, een dorp zo’n 250 kilometer van Wilderniss vandaan, wat tegen het zeer bekende Addo’s Elephant Park aanligt.

Na een fijn ontbijtje op de grote bungeejump dag zijn we nog maar even wezen ontspannen in het super fijne zwembad in onze guesthouse. Een stralend blauwe lucht, precies zoals we die willen zien voor de bungee.

Maar niets kan zo snel veranderen als het weer in de Western Cape. Een zeer blauwe lucht kan snel afgewisselt worden door een zeer donkere lucht, wat het weer meteen om laat slaan. En hoewel we elke dag nog eigenlijk prima weer hadden gehad, begon het een beetje later in de middag erg snel te veranderen. Het weer dreigt onze bungeejump van 5 uur compleet in het water te gooien, als we de lucht al behoorlijk tekeer horen gaan. Toch maar kijken hoe het weer in Bloukrans zelf is, want ook een feit is hier dat het weer 20 kilometer verder echt compleet anders kan zijn. Terwijl we richting Bloukrans rijden begint het ongelovelijk mistig te worden. Het mag dan toch echt niet baten, met deze mist en onweer gaan we zeker die bungee niet doen. Alsof het lot het gewoonweg niet wilde dat we springen.. dus is de bungee afgezegd.

Maargoed, het lot kan altijd verslagen worden en aangezien we na ons bezoek aan Addo’s weer richting Kaapstad rijden, kunnen we mooi opnieuw een stop doen in Bloukrans. Onze Bungeejump is dus 3 dagen opgeschoven en we springen dus over 3 dagen alsnog, even extra lang erna toeleven.
De laatste avond in de guesthouse maar weer een beetje gerelaxed. Dit was de Garden Route voor nu, onze volgende stop Addo’s Elephant Park’, waar we morgen naartoe zullen rijden.