Stage, Sport en Stappen

Het idee dat ik op dit moment alweer met mijn derde stageweek bezig ben ik best gek. Aan de ene kant gaat de tijd snel en aan de andere kant heb ik het idee dat ik hier al veel langer zit, heel raar.

Afgelopen week plus deze week sta ik op de CT/lokalisator. Hierop stellen we de patiënt in om te kijken hoe hij/zei bestraald gaat worden. Aan het begin van de vorige week was het vooral meekijken en af en toe wat dingen doen, maar nu mag ik zelfs al tatoeeren. Dit tatoeeren is bedoeld om een punt op de patiënt te hebben waarop hij weer ingesteld gaat worden voor de bestraling. Behoorlijk cool om te doen, maar ik hoorde dat als ik mezelf met zo’n naald prik en een heleboel papierwerk /onderzoek bij komt kijken. Dus moet extra voorzichtig zijn, zeker bij hiv patiënten. Zou opzich wel jammer zijn als ik met hiv thuis kom namelijk. Maar er zijn echt veel aidspatiënten die hier op de radiotherapie binnenkomen.

Verder is het werken op de CT niet zo heel moeilijk, op sommige patiënten na. Het instellen van borstpatiënten is bijvoorbeeld best pittig en deze doe ik ook niet zelf. Ook heb ik op de brachytherapie gestaan, hier worden mensen inwendig bestraald met een (behoorlijk sterk) radioactieve bron, ‘Irridium’. Dit zijn met name cervix/baarmoeder patiënten en de hele procedure is ook behoorlijk pijnlijk. Er gaat een behoorlijk groot arsenaal aan voorwerpen bij vrouwen naar binnen daar beneden, dus ga maar na.

Verder is het ziekenhuis waar ik werk helemaal gerenoveerd en het ziet er binnen erg netjes en modern uit. De bestralingstechnieken die ze hier gebruiken zijn alleen wel verouderd. Maar het meest interessante is wel echt het patiëntenaanbod. De meeste patiënten die nu bestraald worden hier zullen er niet beter van worden. Sommige mensen zien er zo ongelovelijk slecht uit, waar ik op het begin soms echt even van schrok. Al went het wel erg snel. Van albino’s met huidkanker tot aids patiënten met baarmoederhalskanker.. je ziet het hier allemaal.

Maargoed, na vijf dagen op de CT te staan was het weer weekend..! Vrijdagavond was het de bedoeling om eens gezellig met ons viertjes te braaien. Uiteindelijk kwamen er ook nog twee collega’s van Niek en Mariëlle bij. Om een uurtje of 10 kwamen er nog weer een stuk of 6 afrikanen bij, wat weer vrienden waren van die collega’s, kortom 8 afrikanen over de vloer. Goh en dat braaien, dat bevalt me dondersgoed, tat gaan we in Nederland ook maar eens wat vaker doen!

Zaterdagochtend gingen we naar één of ander frans marktje met een collega van Patricia en mij. Ach dat was wel leuk.. opzich, meer iets voor vrouwen denk ik ;-).

Om 6 uur stond een voetbal wedstrijd op de planning, in een stadion midden in de township. De Bloemfontein Celtics moesten spelen tegen de Kaiser Chiefs, een club uit Johannesburg. Uiteraard voor de wedstrijd nog even in de township gebraaid en het was hier echt een gekkenhuis. Overal voetbalfans en we waren echt de enige blanken, dus we werden weer behoorlijk aangekeken.

Om 6 uur begon de wedstrijd. Als enige blanke in het stadion hadden we hier ook weer bekijks genoeg. Veel mensen die met ons op de foto wilden en daar hadden ze het ook erg druk mee. Tsjah, begrijpelijk want het niveau van voetbal was niet echt hoog. Beetje Jupiler leageu voetbal ofzo, wat ook eindigde in 0-0 ;-). Maar echt een toffe ervaring was dit zeg, die afrikanen kunnen wel een feestje bouwen met voetbal. “Bloomo, selefasi lama seee”, werd geregeld in het stadion gezongen, super vet. Best opvallend trouwens, op de franse markt was er geen donker persoon te bekennen, tijdens de voetbalwedstrijd geen enkele blanke. Het is allemaal nog behoorlijk verdeeld hier.

’S Avonds was het dan tijd om eens op stap te gaan. Dit deden we in ‘Second Avenue’, waar je weer vooral blanke mensen ziet. We zijn de hele tijd in de discotheek Barbas geweest een erg leuke tent. Weer een super mooi feestje!!

En jawel! Zondagochtend was het dan EINDELIJK zover! De eerste Babbelas, afrikaans voor kater, was een feit. Dus lekker rustig aangedaan op zondag. Gewoon een beetje South Park gekeken.

En deze week ben ik weer druk bezig op de CT. Aankomend weekend gaan we misschien naar Lesotho, één van de armste landen ter wereld. En vanaf volgende week werk ik op de planning, waar ik bestralingen voor patiënten moet inplannen. Dit wil zeggen dat je moet kijken waar je bepaalde bestralingsbundels plaatst, waarbij je de tumor zoveel mogelijk dosis geeft en omliggend weefsel zo min mogelijk belast. En dat is wel leuk om te doen!

Nou voor iedereen die ook stage loopt, heel veel succes! En voor de rest wens ik iedereen een hele fijne week toe! Geniet van het weer, want ik hoorde dat het in Nederland erg lekker weer is!

Groetjes,

Ronald